فاطیماکست

سَماعه گوید: به امام صادق علیه السلام گفتم: معنای این آیه: 
«مَنْ قَتَلَ نَفْساً بِغَيْرِ نَفْسٍ ... فَكَأَنَّمٰا قَتَلَ اَلنّٰاسَ جَمِيعاً وَ مَنْ أَحْيٰاهٰا فَكَأَنَّمٰا أَحْيَا اَلنّٰاسَ جَمِيعاً»
"هر کس یک نفر را بکشد بدون آنکه او کسی را کشته باشد، گویی همه مردم را کشته است و هر کس یک نفر را زنده سازد، گویی همه مردم را زنده ساخته است"، چیست؟ فرمود: 
هر که یک نفر را از گمراهی به سوی هدایت بیرون برد گویا او را زنده کرده و هر که یک نفر را از هدایت به سوی گمراهی بیرون برد قطعاً او را کشته است.
الکافي  ج۲ ص۲۱۰