به نام خدا سلام به فاطیماکست خوش اومدید … داستان امروز که در مورد زهد و تقوای یکی از معصومین علیهم السلام است، می تونه درس های بزرگی رو به ما بده. این داستان از کتاب بحارالانوار انتخاب شده، پس با هم قصه این هفته رو گوش می کنیم: … توشه راه … راوی نقل می کنه که: در بیابان همراه قافله می رفتم، حاجتی برایم پیش آمد از قافله دور شدم ناگهان دیدم پسر بچه ای راه می رود، گفتم: سبحان االله! در بیابان بی آب و علف این پسربچه چه می کند! نزدیک او رفته سلام کردم، او هم جواب داد. گفتم: کجا می روید؟ گفت: به سوی خانه خدا. گفتم: عزیز من تو کوچک هستی و چیزی بر شما واجب و مستحب نشده است. گفت: ای شیخ، آیا کسانی که کوچکتر از من هستند را ندیده ای که مرده اند؟ پس گفتم: توشه و مرکبت کجاست؟ گفت: توشه ام تقوا ومرکبم پاهای من است و با همین توشه و مرکب به نزد مولای خود می روم. گفتم: من هیچ گونه غذایی با تو نمی بینم؟ گفت: ای شیخ! آیا نیکو است کسی تو را دعوت کند و توازخانه غذای خودت را به خانه او ببری؟ گفتم: نه. گفت:کسی که مرا به خانه اش دعوت کرده، خود او آب و خوراک مرا خواهد داد. گفتم: پای بردار و عجله کن! تا به قافله برسی وموسم حج را درک کنی. گفت: بر من لازم است که سخت کوشی کنم و بر اوست مرا برساند، آیا نشنیده ای خداوند می فرماید: وَالَّذِينَ جَاهَدُوا فِينَا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنَا وَإِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِينَ ‎ عنکبوت، آیه ٦٩ ما کسانی که به خاطر ما سخت کوشی می کنند را به راه هایمان هدایت خواهیم کرد و در مسیر(حق) قرارشان خواهیم داد. به درستی که خداوند با نیکی کنندگان است. در این هنگام که من با او صحبت می کردم جوان خوش سیمایی با لباس سفید و برازنده پیش آمد، بر آن پسر سلام کرد و او را در آغوش کشید. من رو به آن جوان کرده گفتم: تو را به آن خدایی که خِلقَتَت را آراسته نمود بگو این پسر کیست؟ در پاسخ گفت: مگر او را نمی شناسی؟ او علی بن حسین بن علی بن ابی طالب است. سپس جوان را رها کرده و به آن پسر بچه گفتم: تو را به حق پدرانت سوگند می دهم بگو این جوان کیست؟ گفت: او را نمی شناسی؟ این برادرم خِضر است که هر روز می آید و به ما سلام می دهد سپس گفتم: تورا به حق پدرانت مرا با خبر ساز که چگونه این بیابان خشک وبی آب وعلف را بدون آذوقه طی می کنی؟ گفت: بلکه من، با توشه و آذوقه، صحرا را پشت سر می گذارم و توشه ام در این سفر، چهارچیز است. پرسیدم: آنها چیست؟ گفت: من تمام دنیا را با کوچکترین و بزرگترین موجودات آن وهرآنچه در آن هست را در مملکت خدا و تحت سلطه ی او می بینم. و تمام آفریدگان را بنده و اهل و عیال خدا می بینم. و تمام رزق و روزی و اسباب آن را به دست خدا می بینم. و می بینم که قضای الهی در تمام سرزمین خداوند نافذ و جاری است. پس گفتم: بهترین توشه، توشه ی تو است ای زین العابدین،تو بـا همین زاد و توشه بیابان هـای آخرت را به خوبی طی می کنی چه برسد به بیابان های دنیا. ... فاطیماکست.کام إبراهيم بن أدهم وفتح الموصلي قال كل واحد منهما : كنت أسيح في البادية مع القافلة ، فعرضت لي حاجة فتنحيت عن القافلة ، فإذا أنا بصبي يمشي فقلت : سبحان الله بادية بيداء وصبي يمشي ، فدنوت منه وسلمت عليه فرد علي السلام فقلت له : إلى أين؟ قال : اريد بيت ربي ، فقلت : حبيبي إنك صغير ليس عليك فرض ولا سنة ، فقال : يا شيخ ما رأيت من هو أصغر سنا مني مات؟! فقلت : أين الزاد والراحلة ، فقال : زادي تقواي ، وراحلتي رجلاي ، وقصدي مولاي ، فقلت : ما أرى شيئا من الطعام معك؟ فقال : يا شيخ هل يستحسن أن يدعوك إنسان إلى دعوة فتحمل من بيتك الطعام؟ قلت : لا ، قال : الذي دعاني إلى بيته هو يطعمني ويسقيني ، فقلت : ارفع رجلك حتى تدرك (*) فقال : علي الجهاد وعليه الابلاغ أما سمعت قوله تعالى : « والذين جاهدوا فينا لنهدينهم سبلنا وإن الله لمع المحسنين » [١]. قال : فبينا نحن كذلك إذ أقبل شاب حسن الوجه عليه ثياب بيض حسنة فعانق الصبي وسلم عليه ، فأقبلت على الشاب وقلت له : أسألك بالذي حسن خلقك من هذا الصبي؟ فقال : أما تعرفه؟ هذا علي بن الحسين بن علي بن أبي طالب فتركت الشاب وأقبلت على الصبي ، وقلت : أسألك بآبائك من هذا الشاب؟ فقال : أما تعرفه؟ هذا أخي الخضر يأتينا كل يوم فيسلم علينا ، فقلت : أسألك بحق آبائك لما أخبرتني بما تجوز المفاوز بلا زاد؟ قال : بل أجوز بزاد ، وزادي فيها أربعة أشياء قلت : وما هي؟ قال : أرى الدنيا كلها بحذافيرها مملكة الله ، وأرى الخلق كلهم عبيدالله وإماءه وعياله ، وأرى الاسباب والارزاق بيدالله ، وأرى قضاء الله نافذا في كل أرض الله ، فقلت : نعم الزاد زادك يا زين العابدين ، وأنت تجوز بها مفاوز الآخرة فكيف مفاوز الدنيا